Docentje pesten
Docentje pesten
Weet jij welke docenten het meest gepest worden?
Als ze hun eigen loopbaan verknallen!
Onze docent geschiedenis vonden we stoffig.
Haast een fossiel.
Hij kroop door de gangen met het tergend kalme tempo van een kameleon.
Wij zagen het niet.
De kameleon wel!
Die kijkers koekeloeren alle kanten uit.
Wij slimme smartassjes met puistjes hadden een grapje voorbereid.
Een stinkbom.
Kotsgore lucht van rotte eieren en vis van twee weken oud.
De docent gaf geen krimp.
Bedaard, haast bejaard liep hij naar de deur.
Deed `em doodleuk open.
Klik hoorden we.
Huh?
Had hij nou weeeerkelijk het buigengemene gore lef ons op te sluiten?
Tsjeeeh zeg eens even, come back dude!
Hij liet ons stikkend smoren in onze eigen stinklucht.
Een half uur later kwam hij doodleuk terug.
Wij half dood, hij heel leuk.
Weer het tempo van die wandelende tak.
“Let op!
Het huiswerk is hoofdstuk 3.
Het wordt een schriftelijke overhoring”.
Hij heeft het verder nooit over die stinkbom gehad.
No sweat, cool dat fossiel!
Hij bleek een groots verteller.
Koos een gebeurtenis en vertelde er in geuren en kleuren over.
We hingen aan zijn lippen.
Haalden hoge punten.
Zo’n docent hééft het gewoon!
Kun je niet van elke sollicitant zeggen.
Heel anders dan onze docent Nederlands.
Nou ja misschien vond hij Nederlands best leuk.
Maar ons kon hij wel schieten!
Als klas waren we eerlijk gezegd een roedel dorstige wilde wolven.
We roken bloed!
We hoefden niets te doen.
Hij sneed zichzelf aan hapklare brokken.
Burn-out bestond nog niet.
Ik denk dat hij het had.
Hij gaf ons de gecorrigeerde versie van het dictee.
“Meneer vroeg ik”?
“Het woord parallellogram is met 4 llen”.
“Eeeecht niet” riep hij rood aanlopend.
“Jawel hoor” zei ik.
Oh gossie, het zweet brak hem uit.
Hij zocht het op in de Dikke Van Dale.
“Het is inderdaad met 4 llen” piepte hij.
De klas juichte uitzinnig.
We hebben hem nooit meer terug gezien.
Bij de meeste sollicitanten gaat het net zo.
Werkgevers voelen het aan hun water als jij het niet bent.
Ze hebben hun radar aanstaan en rond draaien.
Als je solliciteert, solliciteer dan op een baan die je helemaal bent.
Hoe meer je een compromis met jezelf sluit, hoe harder je mis schiet.
Da’s burn-out bevorderend.
Maar stel nou …
Stel, dat dit de baan van je leven is.
Als ze je vragen naar je sterkten en zwakten, wees dan no. 14 in een dozijn.
Want 13 in het dozijn stinkt erin.
Wees die ene no. 14 die het anders aanpakt.
Die 13, die lepelen eerst 3 sterke punten op.
Die zijn niet interessant.
Die 3 zwakke punten, die vinden we veel lekkerder!
Soaps, roddelbladen, dagbladen en tv-programma’s smullen van andermans ellende.
Ze blijven extra lang hangen.
Je serveert ze op een presenteerblaadje waarom je “helaas niet in het team past”.
Wil je no. 14 zijn?
Niet verzuipen als 13 in een dozijn?
Benoem dan eerst je talent.
Dan een minpuntje van het talent.
Eindig met het pluspunt van het talent.
Nu verdwijnt het pinpuntje tussen 2 krachtpatsers.
Herhaal dit rijtje twee keer.
Zo rol je glansrijk door het sollicitatiegesprek.
Ben jij van het loopbaanpadje af?
Heb jij niet de baan van je leven?
Glijd je lekker af naar een burn-out?
Klik op de link: Zo rol je glasrijk door het sollicitatiegesprek.
Ik help je graag!
Bodo