Helpt dat wel, zo'n loopbaantraining? Ja? Liesbeth vertelt: Hoe dan?
Naast me zit Liesbeth, ze heeft een loopbaantraining bij me gevolgd.
Wel meer dan één.
Ik ben nu trouwens een loopbaantraining aan het geven.
Helpt dat wel, zo’n loopbaantraining?
Er zitten nog 5 cursisten hier in de zaal, terwijl Liesbeth net binnen komt lopen.
Liesbeth heeft eigenlijk afgezegd voor deze training.
Ze doet niet mee, omdat ze een baan heeft gevonden.
Wel heb ik haar weten te strikken voor dit filmpje 🙂 .
In mijn trainingen en coaching stuur ik de cursisten aan op authenticiteit.
Dus wat dit filmpje betreft: what you see is what you get.
Ik zeg ‘Liesbeth wat zie je er goed uit’!
Ze is 3 maanden geleden begonnen met deze loopbaantrainingen.
Waar ze voornamelijk mee begon was weerstand.
Veel weerstand.
Daar was ze echt super goed in.
Ze had er masterclass in kunnen geven.
Wat ze trouwens misschien al wel een beetje deed, schnappie?
Liesbeth komt trouwens uit Eindhoven.
De baan die ze toen had vond ze mwoah.
Haar man zat in hetzelfde schuitje.
Ze besloten om het roer om te gooien en vertrokken naar Friesland.
Je hebt er trouwens TV-programma’s over: “Ik vertrek”.
Liesbeth en haar man hebben hun werk en hun huis opgegegeven en ze zijn op de bonnefooi vertrokken.
Ze zijn kei-tevreden in Friesland.
Wel moesten ze op zoek naar nieuw werk.
Bij haar man lukte dat best snel, maar bij Liesbeth duurde dat wat langer.
Achteraf terugkijkend bleek dat ze al een poosje aan het vastlopen was in het werk dat ze deed.
Ze moest zichzelf hervinden.
Helpt dat wel, zo’n loopbaantraining?
Nou wil het toeval, dat een ex klasgenootje van haar bij LoopbaanRegisseur was geweest.
Moet je doen zei ze.
Nou dacht Liesbeth, er kan nog wel een loopbaan-avontuur bij met een loopbaantraining of zo.
En wat voor avontuur!
In het begin was ze sceptisch. Mega sceptisch!
Zo van ‘erger kan het toch al niet’.
Het begon heel anders dan dat ze dacht.
Ze had een echte klassieke loopbaantraining verwacht.
Je weet wel.
Zo’n recht op en neertje.
Zo’n training die echt alleen over je loopbaan gaat.
Met een heel verantwoord, naar, dodelijk saai werkboek.
He-le-maal zoals het heurt.
Niet dus.
Jammer.
Mis gedacht.
De eerste training ging niet over je loopbaan.
Helpt dat wel, zo’n loopbaantraining?
Die ging over jouzelf.
Dat komt lekker dichtbij.
Lekker confronterend.
Ze stond dus eerst aardig op de rem.
Niks met 2 wielen door de bocht.
En dat heeft ze tijdens de trainingen ook wel laten merken.
Ze laat zich namelijk niet zomaar in een hokje proppen.
Toch elke keer blijven komen.
Al met al is ze aardig en ontdooid.
Of aardig ontdooid?
Anyway, ze staat nu lekker in haar kracht.
Ik vraag haar welk cijfer ze aan de trainingen zou willen geven.
Vind ik eerlijk gezegd spannend.
Want met minder dan een 8 ga ik mezelf op mijn donder geven.
Zie het filmpje op 4:58.
Een 8,5.
En ze geeft niet snel hoge cijfers zegt ze erbij.
Vast vooral niet voor een loopbaantraining.
En -zegt ze- het is niet voor iedereen geschikt!
Je moet tegen een stootje kunnen.
Je moet het wel aan durven kijken
Je moet vooral jezelf durven aankijken.
Ik vraag aan Liesbeth waarom ze geen 7 heeft gegeven, maar een 8,5?
Ze had de schop onder haar kont nodig.
Dat heeft haar weer op de been geholpen.
En ze is behoorlijk geschrokken.
Waar ze achteraf heel blij mee is.
Ze is opnieuw naar het gezin gaan kijken waar ze wegkomt.
Naar haar rol daarin.
En hoe die rol doorwerkt in haar loopbaan.
Wellicht is het handig als ik even wat toelichting geef.
Op enig moment, als jouw tijd daar is, als je komt te overlijden, dan keer je terug naar de dimensie waar je ook alweer vandaan kwam.
Als je aan dit leven begint, dan kom je uit die andere dimensie en je ploft neer in de schoot van je moeder.
Je ouders en je eventuele broers en zussen hebben op zielsniveau een aantal patronen.
Dit zijn de patronen waar je in terecht komt.
Dit zijn de patronen die je kopieert.
De eerste 20 jaar van je leven ben je een lopende kopieermachine.
Je kopieert alles.
Naar mate je ouder wordt en zeker als je boven de 40 jaar bent, dan blijkt proefondervindelijk welke patronen voor jou wel en niet werken.
En soms zijn die patronen waar je in terechtkomt best pijnlijk en confronterend.
Door die pijnlijke patronen krijg je in je leven meestal een paar keer een tik op je neus.
Dat maakt de pijn nog erger, waardoor je ervan wegkijkt.
Door er weer naar te kijken, door er écht naar te kijken, kun je vrede krijgen met deze patronen.
Meestal kun je deze patronen niet veranderen.
Wel kun je er vrede mee krijgen.
Vaak blijkt dan, dat je de stront op je levenspad nodig hebt.
Dat het mest blijkt te zijn.
Maar dan moet je het wel eerst durven en willen aankijken.
Liesbeth vertelt dat ze uit een gezin komt, waarbij er veel voor haar bepaald werd.
Dat zorgde bij haar voor weerstand.
Het is de cumulatieve lading van te lang niet gehoord, niet gezien en niet gewaardeerd worden.
Dit kwam in de training heel erg naar boven.
Maar eigenlijk weet je dat wel.
En eerst geef je lekker de ander de schuld.
Vervolgens leer je er in de training anders mee om te gaan.
Je leert het in de eerste plaats echt aan te kijken.
In de tweede plaats kun je het echt accepteren dat het zo geweest is.
Daarna kun je er anders in gaan staan en weer je eigen weg vervolgen.
Ik vraag Liesbeth welke vacature ze is tegengekomen, op welke manier en hoe ging het solliciteren?
Of ze wat zelfvertrouwen had?
Ze vertelt dat ze veel heeft gesolliciteerd.
Eerst had ze het gevoel van ‘nou, het zal toch wel niets worden’.
Die energie en dat gevoel zal vast wel voor veel afwijzingen hebben gezorgd.
Ook kreeg ze vaak op sollicitaties geen reactie.
Gewoon nada nix.
Op een gegeven moment werd ze toch wat vaker uitgenodigd.
Onder andere voor de baan die ze nu heeft.
Daar heeft ze een heel prettig gesprek gehad.
De sfeer voelde meteen heel prettig aan.
Ze zat daar heel relaxed.
Lekker op haar gemak.
Het werk dat ze nu doet, daar heeft ze zo’n 30 jaar ervaring in.
Ze weet dat ze heus heel wat in huis heeft, maar nu kon ze dat ook uitstralen.
Behalve dat ze er een heel prettig gesprek heeft gehad, is ze vooral erg eerlijk geweest.
Dat ze eigenlijk net een wat andere functie zoekt.
Meteen toen ze dat had uitgesproken dacht ze ‘oooh nu zit je je eigen glazen weer een in te gooien’.
Maar dat viel achteraf reuze mee.
Ze belden haar.
Ze werd afgewezen voor de functie waar ze op solliciteerde.
Ook werd haar verteld, dat er binnenkort een vacature vrijkomt voor de functie die beter bij haar past.
Of ze haar gegevens daarin mochten meenemen.
Een paar dagen later ging wéér de telefoon.
Of ze geen zorg-coördinator wilden worden?
Dat is een functie nog weer een stapje hoger.
Ja en dat wilde ze maar al te graag.
Al met al is ze in het sollicitatiegesprek enorm authentiek en zichzelf geweest.
Liesbeth straalt niet een klein beetje.
Ze stráált!
De medecursisten hebben ademloos zitten luisteren.
En ze applaudisseren.
Dit is dus wat er gebeurt als je in je zelfvertrouwen zit.
Ik geef het laatste woord aan Liesbeth.
Ze biedt haar excuses aan voor haar vervelende gedrag tijdens de trainingen.
Ik antwoord dat dat echt niet hoeft.
Ze wil vooral Nicole de hartelijke groeten doen.
Want Nicole heeft haar geattendeerd op deze trainingen.
Dankjewel.
Met dit artikel attendeer ik jou op mijn trainingen
Zou best kunnen, dat je best sceptisch bent.
Zou best kunnen, dat mijn trainingen écht goed zijn.
Maar dat ga jij dan vooralsnog vooral niet geloven.
Eert kijken, dan pas geloven zeker?
Dat kan.
Dan nodig ik je uit.
Ben je mijn gast ok?
Een cursist is iemand die betaalt.
Een gast is iemand die nix betaalt.
Dus de lunch op deze dag is gratis.
Doe ik er ook nog een trainingsdag bij.
Klik op Gratis Trainingsdag.
Ja, ook gratis en voor nix.
Het is een Masterclass.
Om te janken zo leuk!
Over Professionele Depressiviteit.
Voor als je wat depri van je werk bent.
Of voor als je echt goed depri van je werk bent.
Zeg maar professioneel depri.
En dat je betaald krijgt.
Terwijl je depri van je werk bent.
Da’s pas professioneel depressief.
Naaah, wat kan’t je schelen joh?
Is immers gratis.
Al neem je een doggybag voor de lunch mee.
Die dag ben je echt mijn gast.
Je mag ook iemand meenemen.
Al komt er een autobus vol met gasten.
Meer zielen = meer vreugd = meer hulp!
See you ok?
Met hartelijke loopbaangroeten,
Bodo