Hoe vind je een droombaan?
Ze is al best wel groot hoor.
Als je de 50 jaar aantikt en je loopbaan zit geramd, dan zit je zo ongeveer in de loopbaanhemel toch?
Hoe vind je een droombaan?
Marja dacht dat ze `em al had.
Eerlijk is eerlijk.
Ze heeft een curriculum vitae om door een ringetje te halen.
Het grootste deel van haar loopbaan spendeerde ze bij een Fries monumentaal instituut, wie kent het niet?
Deze Friese rots in de culturele branding: Omrop Fryslân.
Ze deed waar menigeen van droomt.
Allerlei TV programma’s heeft ze gemaakt voor kids tussen 2 en 15 jaar.
Inmiddels worden haar programma’s bekeken op 66% van de Friese scholen.
Da’s nog eens een echte droombaan met klinkende resultaten.
Weg droombaan
Ze was zo goed in haar vak, dat iedereen dacht dat ze nog wel hoger en harder kon.
Dacht ze zelf ook.
Nog een schepje er bovenop.
Zo werd ze gevraagd voor de functie van eindredacteur.
Die naam is nóg flitsender.
Maar …
Het is een pittige baan.
Iets met veel mensen aansturen en deadlines en zo.
Marja heeft een groot kloppend hart.
Als ze over die kinderprogramma’s praat, straalt ze.
Dan zie je de zon door de wolken heen komen.
Dat had ze zelf eerst niet zo in de gaten.
In de baan van eindredacteur zijn resultaten net wat belangrijker dan warmte.
Zo begon het spaak te lopen.
Marja moest meer geven van wat ze minder had.
En wat ze veel had kon ze minder kwijt.
Eigenlijk zit je dan als een tosti klem in het apparaat.
Dat wordt knap heet in die klem en de kaas klotst weg.
Wat ja je straks doen als je groot bent?
Bij het intakegesprek vroeg ze me: “denk je dat het nog goed met me komt?”
Ik zag een pracht van een warme persoonlijkheid, plenty energie en een dijk van een CV.
Tuurlijk komt het goed.
For sure for 95%.
Ze keek me sceptisch aan.
In haar achterhoofd hield ze rekening met een soort van prépensioen.
Want ja, 56 jaar hè?
Zal wel voor een ander weggelegd zijn dacht ze.
Hoe vind je een droombaan?
Marja had natuurlijk op een volgende baan af kunnen stormen.
Even curriculum vitae opleuken en een sollicitatiegesprekje fixen.
Maar ze vond, dat ze een te mager verhaal had op een sollicitatiegesprek.
Ze gooide het roer om.
Ging eerst zichzelf lekker afstoffen.
Vertraagde haar tempo.
Leerde weer kijken, luisteren en voelen.
Niet naar dat wat lonkt.
Eerder naar de fluister van het leven.
Naar waar het leven, de ziel, God, toeval, naar dat wat fluistert je heen wil hebben.
Waar ben jij voor gemaakt?
Want ze fluisteren allemaal.
Moet je alleen in staat zijn om ernaar te luisteren.
Maar stel nou, dat je het oppikt?
Waar je voor gemaakt bent.
Dat je ontdekt wat je levensopdracht is.
Ga je lekker stevig op je 2 benen staan.
Word je koersvast van.
Dan weet je ineens heel veel dingen zeker.
Het is alleen geen weten met je hoofd.
Het is een ander weten.
Het is het weten, dat uit je ziel omhoog borrelt.
Veel mensen worden er zenuwachtig van.
Hoe zekerder de ziel iets weet, hoe zenuwachtiger het hoofd daarvan wordt.
Zo vraagt de ratio aan de ziel om zich even wetenschappelijk te bewijzen.
Da’s natuurlijk onzin.
Zonder ziel ben je er immers niet.
Zodra je ziel je lichaam verlaat begin je al uit elkaar te vallen.
Die laatste zin is trouwens niet zonder risico.
Het betekent namelijk ook het omgekeerde.
Dat je ziel je lichaam bij elkaar houdt.
Dat je ziel weet hoe dat moet.
Dat je ziel precies weet wat het aan het doen is.
Dus als jij het even niet weet, vraag het even aan je ziel.
Als ze antwoordt, heb je meteen een doel, richting en koers.
Weet je meteen welke banen je bent.
Weet je wat je ziel al lang weet.
Ben je authentiek.
Innerlijk krachtig.
Rol je zo in je volgende baan.
Straal je er net zo bij als Marja.
Hoe vind je een droombaan?
Door naar je ziel te luisteren.
Wat is het geheim voor een succesvolle loopbaan?
Ik heb het geheim voor een succesvolle loopbaan ontcijferd.
Ja ik heb de code gekraakt.
Hoe vind je een droombaan?
Niet met testjes op internet.
Ook niet met invullijstjes in werkboeken.
Het zit gewoon in jezelf.
Moet je alleen even de sleutel weten om `t eruit te halen.
Meer weten?
Klik op Date met je ziel.
Word je net zo blij als Marja.
Cheers,
Bodo