Zakelijkheid zonder Ziel is stervend Werkgeluk

Zakelijkheid zonder Ziel is stervend Werkgeluk

Waarom je elke maandag als harde werker of zzp’er van binnen doodgaat, wat dat met je manier van zakelijkheid te maken heeft en hoe werkgeluk zeker dood gaat.

Ik kreeg de opdracht het managementteam flink te empoweren. De receptie binnenlopend zag ik eerst een koffievlek in het tapijt, de receptioniste maalde al append als een kameel op haar kauwgom en een eindje verderop gaapte een tekenaar aan de tekentafel.

Ik was het me nog niet bewust, maar mijn ziel vroeg zich af wie of wat er aan het doodgaan was. Als jij harde werker of zzp’er solliciteert, stem jij af op de ziel van de tent? Ik wel and this is how it goes.

“Tsjonge wat druipt de interesse er van af” fluisterde mijn intuïtie. Omdat ik me als beleefde, in de ander geïnteresseerde trainer aan de receptie wilde melden en niet als punaise pissende relnicht, duwde ik mijn criticus terug naar onder de gordel en meldde beleefd mijn afspraak met de directeur.

Ik vroeg de directeur naar de historie. De oprichter had de tent ruim 40 jaar gerund en ziel, zaligheid en vooruitstrevendheid erin gestoken. Ze waren pioniers en huurden rond 1980 al diensten in van een psycholoog, fysiotherapeut en kinderopvang. Niets dan het beste voor het personeel brengt niets dan het beste voor mijn klanten was zijn visie.

Net in 2005 kreeg hij een hartaanval en overleed. Zijn oudste zoon regelde de begrafenis. Vader lag 3 dagen opgebaard in de kantine. Zijn 2 Dalmatiërs weken niet van de kist en elke werknemer kon op eigen gepaste manier afscheid nemen.

De eigenlijke gave van de oprichter was de ander echt te horen, te zien, diens gaven en talenten op waarde te schatten en mensen met deze insteek met elkaar samen te laten werken.

Het zag er bij zijn vader bedrieglijk makkelijk uit en de zoon dacht dat ook te kunnen. Maar eigenlijk liep hij twee jaar lang met zijn ziel onder de arm, omdat hij zijn vader zo miste.

Met de oprichter ging er een stuk ziel van de tent heen en de zoon bleek niet in staat zijn eigen bezieling in te brengen. Dat was het begin van een langzaam aftakelingsproces van de tent.

Op de werkvloer waren in de loop der tijd vele vriendschappen ontstaan. Eén van vaders vrienden besloot zoonlief in de kantine op een bal gehakt te trakteren. Vaders vriend was een aimabel man en kreeg het voor elkaar om de zoon op respectvolle wijze te souffleren, dat directeur spelen misschien niet helemaal zijn ding was.

Tot ieders opluchting verkocht hij de tent. Inmiddels is deze parel meermaals doorverkocht, waarbij elke volgende eigenaar flink cashte. Zo gleed de tent in de loop der jaren af van dame van stand naar door elke volgende eigenaar verder uitgewoonde prostituee.

Ik trof haar aan in ontredderde toestand en vreesde voor haar leven. De directeur vond Lean en Black Belts belangrijker en lachte me uit. Toen de concurrent een bod uitbracht, gniffelde hij zelfs. Helaas kwam de concurrent bij de notaris niet opdagen en de tent spatte uit elkaar.

De directeur en ik aten een laatste gehaktbal in de kantine. Twee bevriende managers raakten geïnteresseerd in de tent, maar als de ziel op sterven na dood is, rest werknemers en zzp’ers dezelfde lijdensweg tot de dood hen scheidt. Ik raadde hen af te solliciteren.

Beste harde werker of zzp’er: als je solliciteert naar een baan of opdracht stem jij af op de ziel van de tent? Dat kun je leren en wel in 1 enkele dag! Klik op:

👉 🧲 Ja ik wil in 1 dag bezield zakelijk leren zijn 🧲 👈

Bodo