Naast me zit Sonja, ze werkt als jongerenconsulent.

Tegelijkertijd is ze een loopbaan-saboteur.

Als jongeren van school uitvallen of dreigen uit te vallen, dan begeleidt Sonja ze weer naar het volgen van alle lessen.

Na ruim 9 jaar wordt het tijd voor iets anders.

Ze zoekt dus een andere baan.

Sonja ziet er leuk uit, is getalenteerd, heeft HBO werk- en denkniveau, dus het hele plaatje klopt.

En toch lukt het niet om een andere baan te vinden.

Ja Sonja zou best een andere baan kunnen vinden, maaarrr -je raadt `em misschien al- ze wil LEUK werk.

En het schiet maar niet op.

Sorry, maar bij de meeste cursisten gaat het vinden van een andere LEUKE BAAN sneller dan bij Sonja.

Om er nog even een schepje bovenop te doen: als je bij mij in traject komt is het bezielingsrisico maar liefst 95%.

Je moet dus haast van teflon zijn gemaakt om hier zonder bezieling weg te komen.

Dus aan de ene kant is alles leuk aan Sonja.

Zo leuk, dat ik er bijna hetero van word.

En aan de andere kant wil een echt leuke baan maar niet lukken.

Dus ergens is ze zich dik aan het saboteren.

Jemig, een goedmoedige loopbaan-saboteur? Nu ga je toch echt te ver!

Wat zijn dan toch die ja maren?

Sonja heeft werk.

Een andere baan is geen harde must.

Maar ze wil het.

En dat zegt ze met een bepaalde energie.

Of eigenlijk met een gemis aan energie.

Dat is alsof ik op een datingsite zit en zo’n vent schrijft dat ie best wel een date met me wil.

Best wel.

Yeah right dude.

Houd je van koffie of thee?

Liever Rooibos … snap je wel?

Beste Sonja wat zit je nou te trutten?

Ik houd mezelf tegen – zegt ze.

Door in mijn hoofd te zitten – zegt ze.

Denk ik – zegt ze.

Denk ik.

Denken vermijdt voelen.

Wat wil je niet voelen?

Ja dat is een goeie – zegt ze.

Jemig, een goedmoedige loopbaan-saboteur? 

Ja daar huur je mij voor in Sonja – om goede vragen te stellen.

Dus je sluit je gevoel af vraag ik?

Jazeker zegt ze, terwijl ze op haar lippen bijt.

Dit is een heterdaadje.

Liever bijt ze haar tong eraf dan te zeggen wat ze op haar hart heeft.

Ik nodig Sonja uit om vooral door te gaan met het niet te voelen.

Want als je niet hoeft te voelen, kun je doorgaan overal over na te denken.

Zodat je lekker in de illusie van het beter weten kunt blijven zitten.

Ik vraag haar wat haar tegenhoudt.

Haar antwoord begint met het woord ‘misschien’.

Weer zo’n jeukwoord om me te misleiden.

Inmiddels zitten we in het filmpje op 4 minuten en 45 seconden.

En dit heen en weer ge-ping-pong gaat nog wel even door.

Ik raad je aan om het filmpje te kijken, want het is echt super geestig hoe Sonja elke bal ogenschijnlijk per ongeluk naast het doel schiet.

Jemig, een goedmoedige loopbaan-saboteur? Nu ga je toch echt te ver!

Als je wilt, kijk dan ook even vanaf 6 minuut 10.

Ze gaat vooral niet huilen.

Per sé niet!

Bij 6 minuut 20 krijg ik geen dikke vinger van haar.

Nee echt niet.

Nou ja vooruit dan, een dunne vinger.

Oftewel een pinkje.

Vanaf 7 1/2 minuut komt er een lief, klein, schattig aapje uit de mouw.

Eigenlijk zou ze een leidinggevende baan wel leuk vinden.

Maar ja … dan kunnen ze haar op haar resultaten aanspreken.

En dat wil ze liever niet.

Jemig, een goedmoedige loopbaan-saboteur?

Dus rond 23.00 uur op bed gaan liggen, geen initiatief nemen, maar achteraf wel kritiek hebben op haar man.

`Neeee, zo gaat dat bij mij niet’ reageert ze fel.

Blijkbaar druk ik op het juiste knopje.

‘Althans niet in mijn privé leven’ zegt ze.

Dus op het gebied van werk doet ze passief in plaats van passie.

Vooral geen kick ass!

‘Ja ik kan veel meer’ zegt Sonja.

Als je daarna nog even naar het filmpje blijft kijken dan zie je dat Sonja huiswerk krijgt.

En verder blijft ze vooral heel keurige antwoorden geven.

Echt super keurig.

Je kunt er niets van zeggen.

Maar dan ook he-le-maal niets!

En verbaal pingpongen we nog even door.

Als je de energie in het filmpje voelt, dan lekt die steeds een klein beetje meer weg.

Haast ongemerkt.

Wel hebben we een laagje afgepeld.

Niet zoals bij een ui om te janken zo ontroerend of pijnlijk.

Ook niet van een sinaasappel, waarbij de microdruppels in je ogen springen.

Het is eerder en mandarijntje.

Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.

Sorry beste lezer, soms lukt het als loopbaanbegeleider even niet.

Met hele hartelijke maar beetje spijtige loopbaangroeten,

Bodo

P.s. 1: Ben jij ook een goedmoedige loopbaan-saboteur? Dan heb ik iets bijzonders voor je. Het duurt een hele dag en het is gratis. Voor meer info klik op de loopbaan-saboteur is nu wel lang genoeg aan het werk geweest.

P.s. 2: Na het gesprek trok Sonja haar jas aan. Oh zegt ze, weet je wat? Je raadt het nooit … Ik heb zangles gehad. Ze woont namelijk toevallig naast één van de beste drummers van Nederland. Zit in een mega bekende Nederlandse band. Hij heeft haar even een handje geholpen. Sonja heeft het nummer opgenomen. Tezamen met de andere cursisten zijn we compleet sprakeloos. Wat kan Sonja Godallemachtig mooi zingen! Kippenvel! Kijk, nu is alle energie ineens terug. Hoppa. Je mag raden waarover Sonja en ik het de volgende keer over gaan hebben?

P.s. 3: Wil jij zingend naar je werk? Klik dan op ik krijg geen energie van mijn werk en wil weer kunnen zingen. Werkelijk waar, je hebt niets te verliezen!

P.s. 4: Alle lof voor de lef van Sonja om voor het oog van de camera een stap te zetten> Alles is gefilmd en gepubliceerd met haar instemming.

P.s. 5: Hoeveel lef heb jij? Lef genoeg om je op te geven voor deze inspirerende dag? Klik op 1-daagse Masterclass.