Ik ga regelmatig naar mijn kraker.
Gouden handen heeft hij.
Werkt met hart en ziel.
Leest mensen.
Voelt met zijn intuïtie wat er aan de hand is.
Hoe hij ze kan kneden, en kraken als het moet.
Elke maand ga ik even bij hem langs.
"Zo" zegt hij dan.
"Jij hebt weer een rubberen rug".
Een paar maanden geleden waren we aan het na kletsen.
"Heb je zin om bij de Rotary te komen" vroeg hij?
WTF?!?!
Ik rolde van de behandeltafel van het lachen.
"Heb ik iets verkeerd gezegd” vroeg hij?
Tussen mijn lachstuipen door legde ik uit dat mijn opa lid was van de Rotary.
Hij hoorde nog bij het echte Old Boys Network.
De notabelen in het dorp.
Elke vrijdagavond ging hij er heen.
De kerk wilde hij wel een keertje overslaan, maar de Rotary was heilig.
Zo’n gemêleerd grijs streepjespak droeg hij dan.
Rook enorm naar dikke sigaren.
Nog nahinnikend zeg ik dat ik extravert ben.
Soms zelfs flamboyant.
“De Rotary, that is very much not me” zeg ik.
“Ben je nu uitgelachen” vraagt hij?
“Het is tegenwoordig veel hipper hoor” zegt ie.
Mijn gehinnik begint weer van voren af aan.
“Yeah right dude”.
“Ik kan gewoon in deze sportkleding binnenlopen” zegt ie.
“Ooohhhh okeeeejjj dannnn jaaaah da’s echt heeuulll anders”.
Nou ken ik mijn grote waffel onderhand wel een beetje.
Dus ik dacht ik ga gewoon de dialoog ermee aan.
Hij nodigt me uit een hapje mee te eten.
Het lijken haast normale mensen.
Voor zover mijn achterdocht het me toelaat.
Wat me vooral opvalt is de relaxedheid.
Nix geen opgeblazen ego’s.
Voelt als warm welkom.
Je raadt het al.
Soms kruipt het bloed waar het niet gaan kan.
Ik ben sinds een maand of wat lid.
Als het niet waar is.
Het is er verdomde leuk.
Ik ben lid geworden, omdat ik het goed heb en dat graag deel.
Mijn opa en oma waren kak, mijn ouders waren kak en eerlijk gezegd ben ik dat ook een beetje.
Ik herken de achtergrond van de club.
Ben ik even een beetje op bezoek bij mijn ouders en grootouders.
Vanavond zijn er introducés die net als ik toen een hapje mee eten.
Kom ik er aan de praat met een STOMA.
Een stief oma.
Ze heeft eigen kinderen en bonus kinderen van haar echtgenoot.
Net als ik is ze 55+.
Barst van de energie.
Kijk, now we’re talking!
Allesbehalve psychisch met pensioen, kijk, daar houd ik van!
Er zijn genoeg werkende zombies.
Ben jij een STOMA of STOPA?
Voor alle STOMA’s en STOPA’s heb ik een heuse carrière defibrillator gemaakt.
Het is een sollicitatie spoedcursus van één dag.
Mag ik je reanimeren?
Mijn handen jeuken om je loopbaan nieuw leven in te blazen!
Jaren geleden organiseerde ik elke maand de Loopbaan Boostcamp.
Geloof het of niet, een waar spektakel!
Nog steeds ontmoet ik mensen die het erover hebben.
Komende week lanceer ik de Loopbaan BoostCamp opnieuw.
Ga ik je in één dag in 7 stappen helpen je droombaan te scoren.
I’ll be back!
Bodo
